พวกเราทุกคนล้วนอยู่ภายใต้สังสารวัฏ
เปรียบเสมือนคุกใหญ่ที่ขังสัตวโลกเอาไว้
มี “กฎแห่งกรรม” เป็นกฎหมายใช้บังคับ
ไม่ว่าใครจะชั่วแค่ไหน
ก็ไม่มีสิทธิ์ลงโทษกันเอง
ต้องปล่อยให้กฎแห่งกรรมส่งผลเท่านั้น
ถึงแม้มนุษย์จะออกกฎหมาย
ให้ประหารชีวิตคนชั่วได้
กฎหมายนี้ก็เป็นโมฆะ
นอกจากไม่มีผลในคุกแห่งนี้แล้ว
คนออกกฎหมาย
ตำรวจ อัยการ ผู้พิพากษา
ทนาย เพชรฆาต
ทุกคนที่มีส่วนนำไปสู่การตัดสิน
และทุกคนที่สะใจยินดีกับโทษประหารชีวิต
ต่างก็ต้องมีวิบากกรรมเช่นกัน
ประหารชีวิต ข้อคิดจากคำพระ
หลวงพ่อทตฺตชีโวเคยเล่าให้ฟัง
ในรายการหลวงพ่อตอบปัญหาว่า
ยกตัวอย่าง พ่อค้ายาเสพติด
ซึ่งเป็นคนชั่วอย่างแน่นอน
โดยกฎหมายมีโทษว่าต้องประหารชีวิต
เพราะทำความเดือดร้อนให้กับคนอื่นมามากมายเหลือเกิน
ขืนปล่อยให้มีชีวิตอยู่ต่อไป
เดี๋ยวจะมีคนติดยาเสพติดของเขา
จนต้องเป็นทุกข์เป็นร้อนกันทั่วบ้านทั่วเมือง
พอมีข่าวทางหน้าหนังสือพิมพ์ว่า
พ่อค้ายาเสพติดผู้นี้ถูกศาลตัดสินให้ประหารชีวิต ด้วยวิธียิงเป้า
เท่านั้นแหละ
คนสาธุกันลั่นเมืองทีเดียว
โดยหารู้ไม่ว่า ได้อนุโมทนาบาปเข้าไปแล้ว
เพราะไปยินดีต่อการที่จะต้องฆ่าคน
ยินดีต่อการที่จะมีคนถูกฆ่า
ในเมื่อเราก็ไม่ได้เป็นผู้ที่สร้างชีวิต ไม่ได้เนรมิตชีวิตใครขึ้นมา ใครๆ ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปฆ่าใคร
แม้ทางโลกอาจจะมองว่า
ในเมื่อเขาทำความชั่วมาเยอะ
ก็สมควรแล้วที่จะต้องถูกฆ่าให้ตาย
แต่ทางธรรม เมื่อเกิดมีการฆ่ากันขึ้นมา
เราจะไม่พูดในแง่ของกฎหมาย
แต่เราจะพูดในแง่กฎของวัฏฏสงสาร
คือ
ในเมื่อเราก็ไม่ได้เป็นผู้ที่สร้างชีวิต ไม่ได้เนรมิตชีวิตใครขึ้นมา
เพราะฉะนั้น
ใครๆ ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปฆ่าใคร
ถ้าไปฆ่าใครเข้า บาปก็เกิดแก่ผู้ฆ่าทันที
แล้วถ้าหากไปอนุโมทนาต่อการฆ่านั้น เราก็จะพลอยได้บาปไปด้วย
เพราะทันทีที่เห็นดีเห็นงามต่อการทำบาป
ใจของเราก็จะขุ่นมัว
ซึ่งพวกเราก็คงจำกันได้ดีว่า
เมื่อใจขุ่นมัวไม่ผ่องใส
ถ้าตายขณะนั้น ย่อมมีทุคติเป็นที่ไป
ยังไม่พอ
ตัวของเรายังได้เพาะเชื้อแห่งการขาดความเมตตากรุณาตามเขาไปด้วย
เพราะว่า เจ้าคนที่ถูกประหารชีวิต
เขามีเชื้อแห่งการขาดความเมตตากรุณาต่อเพื่อนร่วมโลกอยู่ในตัว
เขาจึงค้ายาเสพติด
วันนี้เขาถูกฆ่าตาย แล้วเราก็ดีใจ
โดยหารู้ไม่ว่าเราก็กำลังเพาะเชื้อแห่งการขาดความเมตตากรุณาต่อสัตว์โลกเช่นกัน
เพราะฉะนั้น จึงฟ้องว่าจะชาตินี้ หรือชาติไหนก็ตาม
เราก็พร้อมที่จะทำบาปคล้ายๆ กับเขานั่นแหละ
ยิ่งไปกว่านั้น เรายังได้เพาะนิสัยจับแง่คิดไม่เป็นขึ้นมาอีกด้วย
เพราะการที่ใครคนใดคนหนึ่ง ไปทำเรื่องร้ายๆ จนกระทั่งต้องถูกประหารชีวิต
ถามว่าทำไมเขาถึงเป็นอย่างนั้น ?
ความจริงไม่ใช่เขาอยากจะเป็นคนเลว เขาเองก็อยากเป็นคนดี
แต่เนื่องจากว่าใจของเขาขุ่นหมองมาตั้งแต่เกิด
ทำให้มีสติปัญญาน้อย เลยคิดว่าการที่ไปค้ายาเสพติดอย่างนั้นเป็นการถูกต้องแล้ว
เพราะฉะนั้น การฆ่าเขาให้ตายจึงไม่ใช่วิธีแก้ไขที่ถูกต้อง
เพราะตายแล้วเขาก็ยังต้องเกิดต่อไปอีก
ถึงคราวได้กลับมาเกิดใหม่ในโลกมนุษย์
ใจของเขาก็ยังขุ่นเหมือนเดิมนั่นแหละ
แล้วก็คงจะก่อเวรก่อกรรมเช่นเดียวกับชาตินี้อีก
ไม่ประหารแล้วจะทำอย่างไร
หลวงพ่อมีคำตอบไว้
โปรดติดตามตอนต่อไป
คลิกที่นี่
ขอบคุณแหล่งข้อมูล
กฎแห่งกรรม มีว่า ใครทำดี ย่อมได้รับผลดี ใครทำชั่ว ย่อมได้รับผลชั่ว โจรที่ปล้นฆ่าเจ้าทรัพย์ ย่อมได้รับผลกรรมในอบายภูมิ ผู้ที่ตัดสินลงโทษหรือมีส่วนในการประหารชีวิตเขาในโลกมนุษย์ กฎแห่งกรรมไม่นับว่าเป็นการทำดี แต่ถือว่าการฆ่าคนเป็นการทำชั่ว ที่ต้องได้รับผลกรรมทุกกรณี