วันอาสาฬหบูชา
ตรงกับวันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8
ในสมัยพุทธกาลมีเหตุการณ์สำคัญคือ
พระพุทธเจ้าทรงแสดงปฐมเทศนา
“ธัมมจักกัปปวัตนสูตร”
แก่ปัญจวัคคีย์ทั้ง 5
ท่านโกณฑัญญะได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน
ได้อุปสมบทเป็นปฐมสาวกของพระพุทธศาสนา
เป็นพระอัญญาโกณฑัญญะ
ถือว่ามีพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ครบองค์ 3
พระรัตนตรัยได้บังเกิดขื้นแล้ว
พระพุทธเจ้าถือว่าเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยสมบูรณ์นับแต่วันนี้
ธรรมจักรบทนี้
เป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา
เป็นจุดเริ่มต้น
ทำให้จักรแห่งธรรมหรือคำสอนพระบรมศาสดาเผยแผ่และขยายไปทั่วโลก
คำว่า “ธรรมจักร”
จักรคือ “วงล้อ กงล้อ”
วงล้อนี้เปรียบได้กับการแผ่ขยายอาณาเขตของจักรพรรดิในทางโลก
รบชนะไปถึงไหน
กงล้อรถศึกจักรพรรดิก็จะเหยียบกินแดนไปถึงตรงนั้น
แสดงถึงอำนาจว่าแผ่ขยายไปถึงแล้ว
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ทรงประกาศพระศาสนา
เริ่มจากปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕
ด้วยปฐมเทศนา ธัมมจักกัปปวัตนสูตร
คือการที่พระพุทธองค์ได้หมุนธรรมจักรออกไปแล้ว
คำสอนของพระองค์ได้เริ่มกระจายออกไปแล้ว
แล้วค่อยขยายออกไปเป็นวงกว้างขึ้นเรื่อยๆ
ดุจดั่งกษัตริย์ที่ขยายดินแดน
แต่เป็นการขยายดินแดนทางธรรม
นำสันติ ความสงบสุขมาให้กับสัตว์โลก
เจดีย์ที่มีชีวิต
การรวมพลังสวดธรรมจักรหน้าพระมหาธรรมกายเจดีย์ และ
ภาพพระภิกษุสงฆ์และสาธุชนเดินเวียนประทักษิณ
รอบพระมหาธรรมกายเจดีย์
ที่มีพระพุทธเจ้าล้านพระองค์เป็นแกนกลาง
เป็นแถวยาว หัวจรดท้ายแถว
เสมือนหนึ่งกำลังหมุนกงล้อธรรมจักร
หรือจักรแห่งธรรม
ให้เคลื่อนอย่างมีพลังอีกครั้ง
ในวาระพระพุทธศาสนาเริ่มกึ่งพุทธกาลหลัง
เป็นภาพที่นำมาซึ่งความชื่นใจ ของผู้กำลังทำความดี
เป็นภาพอันประเสริฐที่นำมาซึ่งบุญกุศลของมนุษย์และเทวา
เป็นภาพของสาธุชนที่กำลังทำให้พระมหาเจดีย์มีชีวิต
เป็นนิมิตหมายว่าพระพุทธศาสนากำลังเจริญรุ่งเรืองอีกครั้งหนึ่ง
นับจากนี้เป็นต้นไป
ขอขอบคุณแหล่งข้อมูลภาพและเนื้อหา
- บล็อกภาพดี ๆ 072
- ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ปฐมเทศนา : พระไตรปิฎก เล่มที่ ๔ พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๔ มหาวรรค ภาค ๑
สาธุ ขอกราบอนุโมทนาบุญ ปลื้ม ปลื้ม ปลื้ม
สาธุ ปลื้ม ปลื้ม ปลื้ม ขอกราบอนุโมทนาบุญ