ว่าด้วยเรื่องการอายัดทรัพย์คดีวัดพระธรรมกาย
ปปง. ในฐานะพนักงานสอบสวน จะนำคดีขึ้นสู่ศาลผ่านอัยการ โดยขณะนี้คดีอยู่ในระหว่างการพิจารณาของศาล
คำสั่งอายัดทรัพย์ ณ วันที่ ๑๘ มิถุนายน ๒๕๖๑
ปปง. มีคำสั่งอายัดอาคาร ๑๐๐ ปีคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง เป็นการชั่วคราว ๙๐ วัน ตั้งแต่วันที่ ๑๒ มิย. ๒๕๖๑ ถึง 9 กย. ๒๕๖๑
อาศัยอำนาจตามมาตรา ๓๔ (๓) และ มาตรา ๔๘ วรรค ๑:
ซึ่งในตอนนั้นคณะศิษยานุศิษย์ได้ร่วมใจยื่นใบอนุโมทนาบัตร (MPL)
เพื่อใช้เป็นหลักฐานในการแสดงให้เจ้าหน้าที่เห็นว่า เงินที่ใช้ในการก่อสร้างอาคารดังกล่าวมาจากเงินบริจาคจากบรรดาลูกศิษย์จำนวนมาก
และมีคำสั่งอายัดทรัพย์อีกครั้ง ณ วันที่ ๘ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๖๑
คือ อาคารมหารัตนวิหารคด
มีกำหนดไม่เกิน ๙๐ วัน นับตั้งแต่วันที่ ๒๕ กันยายน ๒๕๖๑ ถึงวันที่ ๒๓ ธันวาคม ๒๕๖๑
ซึ่งขณะนี้ก็อยู่ในการพิจารณาในชั้นศาลเช่นกัน
การอายัดข้างต้น เป็นคดีแพ่ง เป็นเพียงแค่การอายัดทรัพย์สินชั่วคราว มูลนิธิยังคงเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ และทางมูลนิธิยังคงใช้อาคารสถานที่ได้ตามปกติ
ส่วนการยึดทรัพย์เป็นอำนาจของศาล ซึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อคดีถึงที่สุดแล้วเท่านั้น
ผมได้มีโอกาสนั่งอ่าน พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน ก็ทำให้เข้าใจวิธีการและได้ความรู้เกี่ยวกับกระบวนการการยึดอายัดทรัพย์สินมากขึ้น
การดำเนินการในชั้นพนักงานสอบสวน
พนักงานสอบสวนมีหน้าที่รวบรวมพยานหลักฐานและแสวงหาข้อเท็จจริง
ในระหว่างรวบรวมพยานหลักฐาน ปปง. ในฐานะพนักงานสอบสวน
มีอำนาจอายัดทรัพย์สินเป็นการชั่วคราวได้ไม่เกิน ๙๐ วัน ตาม พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน มาตรา ๓๔ (๓) และ มาตรา ๔๘ วรรค ๑:
หากพบว่า
๑. ทรัพย์สินนั้น เป็นทรัพย์สินที่ต้องสงสัยว่าอาจเกี่ยวข้องกับการกระทำความผิดฐานฟอกเงิน
๒. มีเหตุอันควรเชื่อได้ว่า จะมีการโอน จำหน่าย ยักย้าย ปกปิด หรือซ่อนเร้นทรัพย์สินนั้น
ซึ่งถ้าไม่อายัดทรัพย์สินนั้นไว้ หากศาลมีคำสั่งให้ทรัพย์สินดังกล่าวตกเป็นของแผ่นดิน สำนักงาน ปปง . อาจไม่สามารถติดตามทรัพย์สินนั้นกลับคืนมาได้
ระหว่างนั้นเจ้าของทรัพย์สินหรือผู้มีส่วนได้เสียในทรัพย์สินที่ถูกยึดหรืออายัด สามารถยื่นคำร้องขอให้มีการเพิกถอนคำสั่งอายัดทรัพย์สินนั้นได้ภายในระยะเวลา ๓๐ วัน
โดยแสดงหลักฐานว่าเงินหรือทรัพย์สินในการทำธุรกรรมนั้นมิใช่ทรัพย์สินที่เกี่ยวกับการกระทำความผิด
และยังสามารถขออนุญาตใช้ทรัพย์สินนั้นในระหว่างที่ถูกอายัดได้ด้วยเช่นกัน
โดยระหว่างที่ถูกอายัดทรัพย์สิน
เจ้าของทรัพย์สินไม่สามารถขาย หรือโอน หรือโยกย้ายทรัพย์สินนั้นได้
ดอกผลที่เกิดขึ้นระหว่างเวลาที่อายัดทรัพย์สิน ก็ถูกอายัดด้วยเช่นกัน
แต่กรรมสิทธิ์ยังคงเป็นของเจ้าของทรัพย์สินนั้น
ดังนั้นเจ้าหน้าที่จะให้ผู้อื่นมาใช้ทรัพย์สินนั้นไม่ได้
และจะนำทรัพย์สินนั้นไปขายทอดตลาดไม่ได้จนกว่าจะมีคำพิพากษาถึงที่สุด
กระบวนการในชั้นอัยการ
อัยการมีหน้าที่รวบรวมสำนวนคดีจากเจ้าพนักงานสอบสวนหรือตำรวจ แล้วรับมาดำเนินการต่อว่าจะฟ้องไปชั้นศาลหรือไม่ ถ้าสั่งฟ้อง อัยการก็จะเป็นทนายฝ่ายโจทก์ในการดำเนินคดี
ในกรณีคดีฟอกเงิน ตามมาตรา ๔๙ หากปรากฏหลักฐานเชื่อได้ว่าเป็นทรัพย์สินที่เกี่ยวกับการกระทำความผิด
เลขาธิการ ปปง. ก็จะส่งเรื่องให้พนักงานอัยการพิจารณา เพื่อยื่นคำร้องขอให้ศาลมีคำสั่งให้ทรัพย์สินนั้นตกเป็นของแผ่นดิน
แต่หากพนักงานอัยการไม่เห็นสมควรที่จะยื่นคำร้องต่อศาล
ก็จะส่งเรื่องกลับมาให้เลขาธิการดำเนินการ
โดยสุดท้ายจะมีคณะกรรมการ ปปง. เป็นผู้วินิจฉัยชี้ขาด
มีระยะเวลาภายใน ๓๐ วัน
เมื่อคณะกรรมการมีคำวินิจฉัยชี้ขาดไม่ให้ยื่นคำร้องหรือกรณีที่ไม่วินิจฉัยชี้ขาดภายในกำหนดระยะเวลาและอัยการมีความเห็นไม่ยื่นคำร้อง
ก็ให้เรื่องนั้นเป็นที่สุด และห้ามมิให้มีการดำเนินการเกี่ยวกับบุคคลนั้นในทรัพย์สินเดียวกันนั้นอีก
เว้นแต่จะได้พยานหลักฐานใหม่อันสำคัญ ซึ่งน่าจะทำให้ศาลมีคำสั่งให้ทรัพย์สินของบุคคลนั้นตกเป็นของแผ่นดินได้
การพิจารณาคดีในชั้นศาล
เมื่อศาลรับคำร้องที่พนักงานอัยการยื่นต่อศาลแล้ว
ตามมาตรา ๕๐ เจ้าของทรัพย์สินหรือผู้มีส่วนได้เสียในทรัพย์สินที่ถูกยึดหรืออายัด สามารถยื่นคำร้องต่อศาล โดยแสดงให้ศาลเห็นว่า
(๑) ตนเป็นเจ้าของที่แท้จริง และทรัพย์สินนั้นไม่ใช่ทรัพย์สินที่เกี่ยวกับการกระทำความผิด หรือ
(๒) ตนเป็นผู้รับโอนโดยสุจริตและมีค่าตอบแทน หรือได้มาโดยสุจริตและตามสมควรในทางศีลธรรมอันดีหรือในทางกุศลสาธารณะ
และหากกระบวนการยุติธรรมได้ดำเนินไปจนถึงที่สุดแล้ว
หากปรากฏว่า “ เจ้าของทรัพย์สินได้มาโดยสุจริต ” และ“ทรัพย์สินนั้นไม่เกี่ยวข้องกับการกระทำความผิด”
คำสั่งอายัดทรัพย์สินดังกล่าวก็ต้องถูกเพิกถอนไป
กรณีวัดพระธรรมกาย
ขณะนี้คดีอยู่ในศาลชั้นต้น
และทีมกฎหมายก็กำลังใช้ความรู้ความสามารถเป็นตัวแทนลูกศิษย์ทุกคนต่อสู้อยู่ในกระบวนการยุติธรรม
ศาลก็ยังมีทั้งศาลชั้นต้น ศาลอุทธรณ์ ศาลฎีกา
ตราบใดที่ยังไม่มีคำพิพากษา หรือคำสั่งศาลถึงที่สุด ก็ไม่มีใครสามารถนำทรัพย์สินหรืออาคาร ๑๐๐ ปีฯไปขายทอดตลาดได้
วัดพระธรรมกายมีวัตถุประสงค์เพื่องานพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง อยู่ได้ด้วยการรับบริจาคเท่านั้น
มีมูลนิธิรองรับการทำงานเหมือนองค์กรการกุศลทั่วโลก
มีการตรวจสอบบัญชีตามกฎหมายทุกปี
มูลนิธิคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง เป็นเจ้าของอาคาร ๑๐๐ ปี
เป็นศาสนสถาน สร้างจากเงินบริจาคของลูกศิษย์นับล้านคนทั่วโลก
วัดพระธรรมกายได้รับบริจาคจากคุณศุภชัย ศรีศุภอักษร เป็นการได้มาโดยสุจริตในทางกุศลสาธารณะ
โดยคุณศุภชัยเป็นเพียงหนึ่งในผู้บริจาคเท่านั้น
เงินดังกล่าวถูกนำไปใช้สร้างศาสนสถานตามวัตถุประสงค์การรับบริจาคทุกบาททุกสตางค์
หลวงพ่อและกรรมการมูลนิธิ พวกท่านเป็นผู้นำ เป็นตัวแทนบริหารขับเคลื่อนกิจกรรมสร้างคนให้เป็นคนดี
ทุกโครงการล้วนเป็นไปเพื่องานพระพุทธศาสนาทั้งสิ้น
ทรัพย์เหล่านี้ได้สร้างงานให้กับคนในชาติ ก่อให้เกิดเงินหมุนเวียนมากมาย ขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศ
คนได้ประโยชน์คือชาวไทยทุกคน ชาวพุทธทั่วโลก แม้แต่ศาสนิกอื่นยังได้ประโยชน์จากกิจกรรมบุญของวัด
อาคาร ๑๐๐ ปี ก็เป็นหนึ่งในศาสนสถานของวัดพระธรรมกาย ถูกใช้เป็นสาธารณะประโยชน์ในงานพระพุทธศาสนาจริง
ซึ่งไม่ใช่ทรัพย์สินที่เกี่ยวข้องกับการกระทำความผิดแต่อย่างใด
จึงไม่เข้าข่ายเป็นการฟอกเงิน
ความจริงชนะทุกสิ่ง
เราต้องเชื่อมั่นในกระบวนการยุติธรรม ที่จะให้ความเป็นธรรมกับทุกคนโดยเสมอภาคกัน ไม่แบ่งแยก ชนชั้น วรรณะ และความเชื่อใด ความจริงจะชนะทุกสิ่ง
คุณครูไม่ใหญ่เคยกล่าวไว้ในรายการธรรมะเพื่อประชาชนตอนหนึ่งว่า
“สิ่งที่ควรระวังจากการรับฟังข่าวสาร คือ เมื่อได้ยินได้ฟังเรื่องใดแล้ว ควรใช้โยนิโสมนสิการ
คือ พิจารณา ให้ละเอียดรอบคอบ ใช้สติและปัญญาพิจารณาเหตุผล พิสูจน์เรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ดีเสียก่อน จึงค่อยตัดสินใจเชื่อ ไม่ควรใจเร็วรีบด่วนสรุป
เพราะการเชื่อโดยขาดวิจารณญาณ จะเป็นทางมาแห่งความเสื่อม นำไปสู่อบายภูมิได้”
ที่มาภาพและเนื้อหา
คำสั่งคณะกรรมการธุรกรรม ที่ ย.๘๗/๒๕๖๑ … อายัดอาคาร ๑๐๐ ปีฯ
คำสั่งคณะกรรมการธุรกรรมที่ ย.๒๐๖/๒๕๖๑ อายัดอาคารมหารัตนวิหารคด
พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. ๒๕๔๒
ธรรมะเพื่อประชาชน มงคลที่ ๖ ตั้งตนชอบ