กายมนุษย์ ฐานทัพแห่งการสร้างบารมี

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า

“กิจฺโฉ มนุสฺสปฏิลาโภ การได้อัตภาพเป็นมนุษย์ เป็นการยาก”

ภาพตัวอย่าง คณะสงฆ์แปรแถวรับภัตตาหาร หลังจากคณะญาติโยมทำพิธีถวายเป็นสังฆทานแล้ว

หลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่อธิบายไว้ในรายการธรรมะเพื่อประชาชนไว้ว่า
ผู้ที่ตายไปแล้ว จะกลับได้อัตภาพของความเป็นมนุษย์อีกครั้ง ที่ท่านเรียกว่า ปฏิลาโภ คือได้เป็นมนุษย์อีก เป็นสิ่งที่ยากมาก ที่เป็นเช่นนี้เนื่องจากว่า ในบรรดาหมู่สัตว์ที่เวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏ ทั้ง ๓๑ ภูมินี้ ภพภูมิของมนุษย์เป็นสถานที่ที่เหมาะสมต่อการสร้างบารมีมากที่สุด
จะทำทานก็ทำได้ง่ายที่สุด จะรักษาศีล หรือนั่งสมาธิเจริญภาวนา ก็เหมาะสมกว่ากายของหมู่สัตว์ที่อยู่ในภพภูมิอื่น
ภพภูมิอื่นๆ อีก ๓๐ ภูมินั้น เป็นสถานที่สำหรับเสวยผลของบุญและบาป
ในหนังสือGB ๔๐๖ สรรพศาสตร์ในพระไตรปิฎก ขยายความว่า
เป้าหมายสูงสุดของมนุษย์และสัตวโลกทั้งหลาย คือ การเข้าสู่พระนิพพาน
การจะไปถึงได้อย่างรวดเร็วนั้นจะต้องสั่งสมบุญบารมีด้วยเพศภาวะของมนุษย์เท่านั้น เพราะสามารถสั่งสมบุญได้อย่างเต็มที่และสะดวกที่สุด เพราะมีกายหยาบ
กายมนุษย์ทำให้การประกอบกุศลกรรมต่างๆ ให้ผลมาก
หากได้เกิดมาพบพระพุทธศาสนาก็ยิ่งเป็นบุญลาภอย่างยิ่ง
เพราะทำให้รู้ว่าสิ่งใดควรทำสิ่งใดไม่ควรทำ และมีโอกาสทำบุญถูกเนื้อนาบุญซึ่งเป็นเหตุให้ได้บุญมาก
แม้แต่พระโพธิสัตว์ผู้สั่งสมบารมีมาเต็มเปี่ยมแล้วก็ยังต้องจุติจากเทวโลกเพื่อมาตรัสรู้ธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยกายมนุษย์

ภาพแสดงกายมนุษย์สร้างบุญได้เยอะ “คณะสาธุชนกำลังประเคนภัตตาหารแด่ตัวแทนคณะสงฆ์”

กายทิพย์ กายแห่งการเสวยผลบุญ

กายทิพย์ได้แต่เสวยสุขในสุคติโลกสวรรค์ เสวยผลบุญที่บังเกิดขึ้นจากการทำความดีในสมัยที่บังเกิดเป็นมนุษย์ จะหาโอกาสสั่งสมบุญให้ยิ่งๆ ขึ้นไปก็ทำได้ยาก ได้แต่คอยอนุโมทนาบุญกับผู้อื่น
การเป็นชาวสวรรค์นั้นจะเป็นกายละเอียด ผลจากการกระทำจึงไม่แรงเท่าขณะเป็นมนุษย์ กล่าวคือ
เทวดาก็สามารถรักษาศีลและนั่งสมาธิได้ แต่ผลจากการปฏิบัติจะได้ไม่เท่ากับที่ทำในขณะเป็นมนุษย์
สำหรับการให้ทานนั้นชาวสวรรค์ทำได้ยาก
เพราะไม่อาจจะแบ่งทิพยสมบัติแจกจ่ายแก่กันและกันได้ เนื่องจากทิพยสมบัติทั้งหลายนั้นเกิดขึ้นด้วยอำนาจของบุญ หากใครไม่มีบุญก็ไม่อาจจะรองรับทิพยสมบัติได้

เมื่อเทวดาอยากทำบุญ

เหล่าเทวดาผู้ต้องการสั่งสมบุญด้วยการให้ทาน จึงต้องหาโอกาสลงมายังโลกมนุษย์ เช่น
ท้าวสักกเทวราชท่านเคยแปลงร่างเป็นคนชราเพื่อลวงใส่บาตรพระมหากัสสปเถระ
แต่ก็ถูกพระเถระตำหนิว่า พระองค์แย่งสมบัติของคนจน พระมหากัสสปะต้องการจะโปรดมนุษย์ผู้ขัดสนมากกว่า
เนื่องจากวันนั้นท่านเพิ่งออกจากนิโรธสมาบัติ หากใครก็ตามได้ใส่บาตรกับท่านก็จะได้เป็นเศรษฐีประจำเมือง
แม้พญาสังขปาลนาคราช ซึ่งเป็นนาคผู้มีฤทธานุภาพมาก ปกครองอยู่ในนาคพิภพ เสวยสุขเป็นเวลายาวนาน เกิดความเบื่อหน่ายในอัตภาพของตน
เมื่อปรารภอยากสร้างบารมี ยังต้องสละสมบัติทั้งหมดในเมืองบาดาล เพื่อมาสั่งสมบุญด้วยการสมาทานอุโบสถศีลในโลกมนุษย์ของเรา
สำหรับงานบุญใหญ่ในเมืองมนุษย์ ไม่ได้มีแต่เพียงมนุษย์ แม้เทวดาก็ลงมาร่วมบุญด้วยนั้น
ในทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่ก็เคยได้กล่าวถึงเทวดาที่ลงมาร่วมงานบุญใหญ่ หรือร่วมสวดธรรมจักร หรืออนุโมทนากับกิจกรรมธรรมยาตราของเราไว้ด้วย
แม้ในสมัยพุทธกาลก็มีเรื่องราวลักษณะนี้เกิดขึ้นเช่นเดียวกัน

เทวดาร่วมฟังธัมมจักกัปปวัตนสูตร

บทธัมมจักกัปปวัตตนสูตรเป็นปฐมเทศนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นแม่บทแห่งธรรมทั้งปวง
นอกจากพระอัญญาโกณทัญญะจะได้บรรลุธรรมเป็นปฐมสาวกองค์แรกของพระพุทธเจ้า ทำให้พระรัตนตรัยครบองค์สามแล้ว ยังมีเทวดาและพรหมอีก ๑๘ โกฏิที่ได้ฟังแล้วบรรลุธรรมในวันนั้นด้วยเช่นกัน

ท้าวสักกะอาสาเป็นพ่อครัวให้มหาทุคคตะถวายทาน

มหาทุคคตะ เป็นชายยากจนเข็ญใจ ยากจนกว่าใครทั้งหมดในเมือง
ต้องอาศัยอาหารเหลือเดนที่ชาวบ้านกำลังจะเททิ้งมากินประทังชีวิต
วันหนึ่งบุญเก่าส่งผล เขาอยากเป็นเจ้าภาพเลี้ยงพระสักรูป
เขากับภรรยาจึงช่วยกันไปรับจ้างทำงานที่บ้านเศรษฐี เพื่อหาเงินมาซื้อภัตตาหาร
มหาทุคคตะได้ปลาตะเพียนมา ๔ ตัว
ท้าวสักกะเทวราชได้แปลงกายเป็นมาณพหนุ่ม ขออาสาเป็นพ่อครัว

“หากท่านจะทำอาหารถวายพระ เราไม่ขอรับค่าจ้าง แต่ขอให้เราเป็นผู้มีส่วนแห่งบุญที่ท่านทำไปก็แล้วกัน”

ด้วยพระมหากรุณาธิคุณ มหาทุคคตะได้ถวายทานแด่พระพุทธองค์ด้วยใจที่อิ่มเอิบเบิกบาน
หลังจากพระพุทธองค์เสด็จกลับไปแล้ว สิ่งอัศจรรย์ก็บังเกิดขึ้น
ฝนรัตนะได้ตกลงมาที่บ้านของมหาทุคคตะ เป็นเพชรเป็นพลอยมากมาย สูงท่วมถึงหัวเข่าทีเดียว

คณะเจ้าภาพถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน แด่คณะสงฆ์

เทวดาต้อนรับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จเมืองไพศาลี

สมัยพุทธกาล เมืองไพศาลีได้เกิดภาวะทุพภิกขภัย จนเป็นเหตุทำให้มีผู้คนล้มตายกันเป็นจำนวนมาก
พระพุทธองค์ทรงรับอาราธนาชาวเมืองไพศาลี เสด็จไปเพื่อปัดเป่าภัยพิบัติพร้อมกับเหล่าพระภิกษุสงฆ์กว่า ๕๐๐ รูป
เมื่อถึงวันที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จเดินทางไปพร้อมกับพระภิกษุสงฆ์
พระเจ้าพิมพิสาร คณะของเจ้าลิจฉวีและชาวเมืองไพศาลีก็ได้ถวายการสักการะต้อนรับเพื่อบูชาธรรมแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและคณะสงฆ์ ด้วยเศวตฉัตร ดอกไม้และของหอม
ซึ่งครั้งนั้นแม้ท้าวสักกะเทวราชและหมู่เทวดาผู้มีศักดิ์ใหญ่ก็อดใจไม่ไหว ได้ลงมาตามเสด็จไปด้วย
และในทันทีที่ท้าวสักกะเทวราชและเทวดาผู้มีศักดิ์ใหญ่มาถึงเมืองไพศาลี พวกอมนุษย์ที่เข้ามาสิงอยู่ภายในเมืองต่างก็ได้พากันอพยพหนีกันแบบจ้าล่ะหวั่น
หลังจากภัยพิบัติสงบลงแล้ว
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ทรงแสดงรัตนสูตรด้วยตัวของพระองค์เอง
และเมื่อพระธรรมเทศนาจบลง ชาวเมืองไพศาลีกว่า ๘๔,๐๐๐ คนก็ได้มีดวงตาเห็นธรรม ในครั้งนั้น
ระหว่างทางที่พระบรมศาสดาเสด็จกลับ
พญานาคที่อยู่ในแม่น้ำคงคา ได้เนรมิตเรือที่สำเร็จด้วย ทอง เงิน และแก้วมณี มารับพระพุทธองค์และเหล่าภิกษุกลับไปยังกรุงราชคฤห์
ทั้งเหล่าเทวดาและพรหมทั้งหลายได้ทำการสักการบูชาอย่างเลิศ จนถึงภพของอกนิษฐพรหม

การบังเกิดขึ้นของพระมหาธรรมกายเจดีย์และพุทธบุตรธรรมยาตรา

ถึงแม้เทวดาที่เป็นกายทิพย์ อยู่ในภพภูมิเสวยบุญ ไม่ได้อยู่ในอัตภาพเหมาะสมแก่การสร้างบุญ
ยังไม่พลาดโอกาสที่จะมาร่วมบุญในเมืองมนุษย์ อย่างน้อยก็ขออนุโมทนาก็ยังดี
หลังจากฟังธรรมหรือร่วมบุญใหญ่ ยังได้บรรลุธรรม ได้บุญมหาศาล เปลี่ยนภพ ทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น
ส่วนกายมนุษย์ เป็นกายที่ได้ชื่อว่าเป็นฐานทัพแห่งการสร้างบารมี ก็ย่อมได้บุญมหาศาลยิ่งกว่า
หลังจากพระพุทธองค์เสด็จดับขันธ์ปรินิพพานกว่า ๒๕๐๐ ปี เมื่อเวลาและโอกาสมาถึงอีกครั้ง คือการบังเกิดขึ้นของพระมหาธรรมกายเจดีย์ เจดีย์ที่มีพระพุทธเจ้าล้านพระองค์ มีพระบรมพุทธเจ้าเป็นองค์ประธาน
การสวดธรรมจักรและเวียนประทักษิณหน้าพระมหาธรรมกายเจดีย์ก็ดี
โครงการพุทธบุตรธรรมยาตราที่เกี่ยวเนื่องด้วยมหาปูชนียาจารย์และถวายเป็นพุทธบูชาก็ดี
เทวดาก็ย่อมไม่พลาดโอกาสสั่งสมบุญใหญ่เช่นเดียวกับมนุษย์
และเราที่เป็นลูกหลานหลวงปู่ ก็ย่อมไม่พลาดโอกาสสร้างบารมีเพื่อเป็นกตัญญูบูชาแด่มหาปูชนียาจารย์และถวายเป็นพุทธบูชา ด้วยใจหมายถวายบุญแด่หลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ด้วยเช่นกัน