วัฒนธรรมชาวพุทธและคนไทยแต่โบราณนานมา
ชายหนุ่มอายุ ๒๐ ปี หรือก่อนมีครอบครัว
มีคำกล่าวว่า
“ต้องบวชแทนคุณพ่อแม่อย่างน้อย ๑ พรรษา”
“พ่อแม่จะได้เกาะชายผ้าเหลืองลูกขึ้นสวรรค์”
การบวชสำคัญต่อตนเอง ต่อพ่อแม่ และต่อโลกใบนี้อย่างไร
บวชเป็นการยกฐานะจากผู้นับถือพระรัตนตรัย ขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัย
ตระกูลใหญ่ ที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน ต้องมีทายาทสืบทอดรุ่นต่อรุ่น
การที่พระพุทธศาสนาจะมีอายุยืนยาวเป็นพันๆปีได้นั้น
ก็ต้องอาศัยทายาท
คือนักบวช
ซึ่งหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ท่านได้เคยให้โอวาทแก่พระลูกชายไว้ว่า
การที่พระพุทธศาสนาจะสืบทอดต่อมาเป็นที่พึ่งแก่มนุษย์และเทวดานั้น
จะต้องประกอบไปด้วย ๓ ป. คือ
ปริยัติ ปฏิบัติ และปฏิเวธ
รวมทั้งเทศนาด้วย
ปริยัติ คือการศึกษาธรรมวินัยในภาคทฤษฎี เพื่อให้เข้าใจแจ่มแจ้งถึงวิธีการปฏิบัติที่จะนำตัวเราให้หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ หลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง
ปฏิบัติ คือการนำวิธีการที่ได้ศึกษาทางปริยัติจนกระทั่งเข้าใจแจ่มแจ้งดีแล้วมาปฏิบัติด้วยตัวของเราเอง ให้ได้เข้าถึงตามที่ได้ศึกษามานั้น
ปฏิเวธ คือผลแห่งการปฏิบัติ
เทศนา ก็คือการถ่ายทอดประสบการณ์ภายใน หรือธรรมปฏิบัติที่ได้เข้าถึงนั้นให้แก่ผู้มีบุญทั้งหลาย
พระรัตนตรัย ได้แก่ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ คือที่พึ่งที่ระลึกสูงสุดของเราทั้งหลาย
การบวชเป็นการยกฐานะจากผู้นับถือพระรัตนตรัย ขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัย ที่มนุษย์เทวดากราบไหว้
บุญที่ได้ทำระหว่างการบวชก็จะมากกว่าคนทั่วไป ตามจำนวนศีลของพระ
เป็นเนื้อนาบุญอันเลิศให้กับญาติโยม
เป็นต้นบุญต้นแบบให้กับอนุชนรุ่นหลังได้ปฏิบัติตาม
เมื่อบวชแล้ว แม้พระราชายังกราบไหว้
เหมือนเรื่องราวที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถามพระเจ้าอชาตศัตรูว่า
หากคนที่เป็นทาสกรรมกรของพระองค์ออกบวชประพฤติพรหมจรรย์
พระองค์จะเรียกบุคคลนั้นให้มาทำงานรับใช้พระองค์อีกหรือเปล่า
ซึ่งพระเจ้าอชาตศัตรูทูลตอบว่า
“ข้าพระองค์จะเคารพกราบไหว้ผู้นั้น ให้ความคุ้มครองตามธรรม”
บิดามารดาได้ชื่อว่าเป็นญาติในพระพุทธศาสนา
พระเจ้าอโศกมหาราชได้ตรัสถามพระโมคคัลลีบุตรติสสเถระว่า
ได้บริจาคทรัพย์ถึง ๙๖โกฏิเพื่อสร้างมหาวิหารถึง ๘๔,๐๐๐หลัง
“โยมยังไม่ถือว่าเป็นญาติกับพระศาสนาอีกหรือ”
พระมหาเถระทูลตอบว่า
“ถวายพระพร มหาบพิตรยังเป็นคนนอกอยู่”
“มหาบพิตรได้ชื่อว่าเป็น ปัจจยทายก คือ ผู้เป็นอุปัฏฐากถวายจตุปัจจัยไทยธรรม
เป็นบุญกุศลเฉพาะพระองค์เท่านั้น
ส่วนผู้ที่อนุญาตให้พระโอรสและพระธิดาได้บวช จึงจะชื่อว่าเป็นญาติของพระศาสนา”
แม้บิดามารดาไม่ทราบถึงการบวชของลูกชาย แต่ก็ได้อานิสงส์นั้นโดยสมบูรณ์
บุตรได้กายมนุษย์ไว้ใช้สร้างบารมีจากบิดามารดา
แม้ไม่ได้เลี้ยงดู แต่ก็ผูกพันทางสายเลือด
เมื่อลูกนำร่างกายนี้ไปทำความดี พ่อแม่ก็จะได้รับอานิสงส์ไปด้วย
องค์สมเด็จพระบรมศาสดาตรัสว่า
การอุปสมบทบรรพชามีอานิสงส์พิเศษ
อานิสงส์อย่างอื่น ไม่ว่าจะเป็นการสร้างวิหารก็ดี การถวายสังฆทานก็ดี ทอดกฐินผ้าป่าก็ดี
จัดว่าเป็น อานิสงส์สำคัญ
บุคคลที่จะพึงได้อานิสงส์นั้น ต้องอนุโมทนาก่อน
แต่ว่าการอุปสมบทบรรพชานี้ต่างออกไป
แม้บิดามารดาไม่ทราบถึงการบวช แต่ก็ได้อานิสงส์นั้นโดยสมบูรณ์
ทันทีที่สำเร็จเป็นพระ ได้บุญจากการบวชถึง ๖๔ กัป
หลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ได้ให้ความสำคัญการบวชไว้ดังนี้
เพราะเหตุผลของการบวชนั้นมีเพียงประการเดียวคือ
“ทำพระนิพพานให้แจ้ง” หรือบ่มเนกขัมมะบารมีให้แก่รอบ
ถ้าบวชด้วยความตั้งใจอย่างนี้ ทันทีที่สำเร็จเป็นพระ ได้บุญถึง ๖๔ กัป
แปลว่า ๖๔ กัปนี้ ปิดประตูอบายภูมิ
บุญจะหล่อเลี้ยง จะท่องเที่ยวอยู่สองภูมิ คือ มนุษย์กับเทวโลก
เว้นแต่ไปทำกรรมหนักที่เป็นครุกรรม เช่น อนันตริยกรรม
ถ้าหากว่าเผลอไปทำ
กรรมหนักก็จะเป็นเบา
หมายความว่า แทนที่จะไปตกมหานรกก็จะตื้นขึ้นมาหน่อย
หากบวชแล้วไม่ลาสิขาและตั้งใจประพฤติดีประพฤติชอบจนหมดอายุขัย
อานิสงส์มากกว่านั้นเข้าไปอีก
ไม่ใช่เพียง ๖๔ กัป
แต่เป็นร้อยกัป พันกัป หมื่นกัป แสนกัปก็มี
ข้างนอกเป็นพระ เอาไป ๖๔ กัป
ถ้าข้างในเข้าถึงพระในตัวด้วย บวชสองชั้นอย่างนี้ อสงไขยอัปมานัง
ยิ่งถ้าได้ศึกษาวิชชาธรรมกายด้วย ไม่ต้องพูดถึง
เพราะฉะนั้นถ้าใครบวช ถือว่ามีบุญมากๆ
โยมพ่อโยมแม่ถ้าปลื้มที่ลูกบวชได้อนิสงส์ ๓๒ กัป
คือ โลกเกิดขึ้น ตั้งอยู่ เสื่อมสลายไป ๓๒ ครั้ง
มาเกิดกี่ชาติก็แล้วแต่ ไม่ไปอบายถ้าไม่ไปทำครุกรรมหรือทำบาปต่างๆที่เป็นอจินกรรม
แล้วถ้าลูกบวชแล้วเข้าถึงพระธรรมกายก็จะได้มากขึ้นไปอีก
ผู้ชวนบวชเองก็จะได้มีส่วนในบุญทุกบุญที่ท่านทำ
บุญนี้จะไปตัดรอนวิบากกรรมกาเมให้แก่ผู้ชวน
และย่นย่อภพชาติการเกิดเป็นหญิง หรือเพศที่ไม่บริสุทธิ์
ทำให้ผู้ชวนเข้าถึงเพศภาวะที่บริสุทธิ์บริบูรณ์
และประพฤติพรหมจรรย์ออกบวชได้โดยง่าย
สาธุชนที่อนุโมทนาหรือสนับสนุน ก็จะได้มีส่วนแห่งบุญจากการบวช
เช่น ได้บุญปิดอบายไปสวรรค์ จะได้รับความสะดวกสบายในทุกสถานที่ จะได้เกิดในร่มเงาพระพุทธศาสนา ได้มีดวงตาเห็นธรรม
เพียงคนๆเดียวที่บวช เป็นทางมาแห่งบุญของผู้คนมากมาย
ก่อนดับขันธปรินิพพาน พระสารีบุตรยังต้องกลับไปโปรดมารดาก่อน
แม้สวรรคตไปแล้ว พระพุทธเจ้ายังต้องเสด็จไปโปรดพุทธมารดาบนสวรรค์
ตั้งใจไปลาบิดามารดาก่อนหมดสิ้นอายุขัย สามเณรบัญฑิตกลับมีอายุขัยยืนยาวจากบุญบวชเป็นอายุพระพุทธศาสนาและปล่อยปลาระหว่างทาง
การบวชเป็นทางลัดย่นย่อภพชาติแห่งการเวียนว่ายตายเกิดของบิดา มารดา ผู้ชวนบวช ผู้สนับสนุนการบวช มนุษย์เทวดาที่อนุโมทนาบุญในการบวช พระอุปัชฌาย์ พระคู่สวด หรือใครก็ตามที่เกี่ยวข้องกับการบวช
แม้กระทั่งโยมที่กราบ ที่ยกมือไหว้ ที่ใส่บาตร คนสร้างโบสถ์ สร้างวัด และสรรพสัตว์ทั้งหลายนับไม่ถ้วน
ก็ได้รับอานิสงส์จากการบวชทั้งสิ้น
เหมือนพระพุทธเจ้าพระองค์เดียว ที่ยังคุณมหาศาลแก่มวลมนุษย์เทวดาและสรรพสัตว์ทั้งหลายตลอดทั้งภพสาม จวบจนปัจจุบันและตราบไปอีกเป็นอนันต์นิรันตกาล
การบวชของคนๆเดียวยังประโยชน์ให้เกิดขึ้นได้มากมายขนาดนี้
แต่ครั้งนี้คือการบวชพระ ๕,๐๐๐ รูป
ประเทศชาติและโลกใบนี้ จะต้องสว่างไสวด้วยพระธรรมอย่างแน่นอน
ที่มาภาพและเนื้อหา
- ๓ ป. สืบต่อพุทธศาสตร์ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ จากหนังสือพ่อสอนลูก
- ธรรมเทศนาคุณครูไม่ใหญ่ เรื่อง มงคลที่ ๓๒ ประพฤติพรหมจรรย์ ตอน ทายาทพระศาสนา
- บทความเรื่อง อานิสงส์การบวช กับ สามัญญผล
- พระไตรปิฎก เล่มที่ ๙ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑ ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค สามัญญผลสูตร
บทความเรื่อง “อานิสงค์ของการบวชพระ” จากเผจข่าวบุญใจสว่าง - บทความอานิสงส์การชวนคนบวชพระ จากเว็บสำนักสื่อธรรมะ
-
- ทบทวนโอวาท 06/09/2562 เรื่อง อานิสงส์การบวชพระ
- ภาพดีๆ 072 และ ภาพจาก pixabay.com
-